Okolica skrzyżowania ulic Zakładowej i Ziemowita, miasto Łódź

Cmentarz położony jest na terenie dawnej wsi Olechów, a obecnie tzw. naturalnej dzielnicy (tzn. niewyznaczonej administracyjnie) Łodzi o tej samej nazwie, na tyłach Szkoły Podstawowej nr 205. Kolonię rolniczą Olechów, początkowo zwaną Wiskitno – Kolonia, założył kanonik Paweł Olechowski między 1788 a 1793 r. W 1796 r. okoliczne dobra należące do biskupów krakowskich przejął rząd pruski i kontynuował akcję osadniczą. Olechów do Łodzi włączyły niemieckie władze okupacyjne 1 stycznia 1940 r., a fakt ów potwierdzono w lutym 1946 r.

Z nekropoli olechowskiej zachowało się kilkadziesiąt różnych obiektów oraz trzy ceglane filary od bramy i furtek wejściowych, a także górna część czwartego. Przeważają obramowane pola grobowe, dosyć dużych rozmiarów (zapewne miejsce rodzinnych pochówków), z tablicami inskrypcyjnymi lub podstawami pod pomniki u ich wezgłowia. Licznie reprezentowane są także obiekty z piaskowca w postaci rozczłonkowanych podstaw pod pomniki oraz zasadniczych części pomników z polem pokrytym inskrypcjami (brak wieńczących je niegdyś krzyży). Najciekawsze – przynajmniej dla mnie – są dwa pomniki w postaci skromnych by nie rzec ascetycznych w formie, prostokątnych stelli z lat 1869-1888, z którymi się nigdzie wcześniej nie spotkałem. Cmentarz został w uporządkowany w 2009 r., ogrodzony siatką i zamknięty metalową bramą (szczegóły: Dana B., Historia odkopana z ziemi, „Gazeta Wyborcza/Łódź”, 31-03-2009 r.). Na jednym z historycznych filarów (współczesna brama osadzona jest na metalowych słupach) umieszczono tablicę z tekstem: „Cmentarz ewangelicko-augsburski z poł. XIX wieku dawnej osady rolniczej Olechów założonej w 1796 r.”.