gm. Dalików, pow. poddębicki

Dawny cmentarz ewangelicko-augsburski położony jest na zachód od wsi, ok. 100 metrów od drogi biegnącej przez środek miejscowości. Widoczny z drogi jako zwarta kępa drzew. Zachowała się na nim ciekawa brama główna składająca się z dwóch wyższych drewnianych słupów połączonych drewnianą belką i trzeciego niższego, połączonego również drewnianą belką z jednym z wyższych słupów. Między słupami, duże fragmenty żelaznych głównych skrzydeł bramy oraz furtka. Pod bramą znaleziono, mały (ok. 1-1,5 m) drewniany krzyż, który stał na środku belki łączącej słupy bramy, co tworzyło „konstrukcję” podobną do belki tęczowej. O oryginalności bramy (jeden z najsłabiej zachowanych elementów na wiejskich cmentarzach ewangelickich w woj. łódzkim) świadczy fakt wykonania jej z drewna oraz wysokość – ok. 3 m. Fragmentarycznie zachowane jest ogrodzenie w postaci drewnianych słupków i rozpiętej pomiędzy nimi siatki. Teren cmentarz zarośnięty jest krzakami do tego stopnia, że prawie nie można się po nim poruszać. Udało się odnaleźć fragmenty dwóch zniszczonych nagrobków (jeden z żelaznym krzyżem) i część pionowej, drewnianej belki z dużego cmentarnego krzyża.